Luca Guadagnino po stworzeniu kilku niezapomnianych dzieł na przestrzeni ostatnich lat to jedno z najgorętszych nazwisk w świecie filmu. Tym razem powrócił z Timothe Chamaletem w obsadzie, który był głównym bohaterem jego najgłośniejszego dzieła, czyli „Tamte dni, tamte noce”, żeby nakręcić film o kanibalach.
Czytaj dalej Do ostatniej kości – Recenzja
Polskie komedie obyczajowe to nie jest mój pierwszy ani piąty wybór filmowy, a jakbym powiedział, że unikam to byłoby niedopowiedzenie. Jednak film „Chrzciny” potrafi zaintrygować, czy to przeniesieniem obecnych konfliktów czterdzieści lat wstecz, czy zacną obsadą.
Czytaj dalej Chrzciny – Recenzja
Przyznam szczerze, że po pierwszym obejrzeniu zwiastuna tego filmu miałem dość spore oczekiwania. Dużo przyłożenie do warstwy wizualnej, ogólna estetyka, czy obsada z Anyą Taylor-Joy i Ralhpem Finnesem na czele. Jednak to samo można było powiedzieć o wchodzącym do kina kilka tygodni wcześniej „Amsterdamie”, który lekko mówiąc nie okazał się sukcesem.
Czytaj dalej Menu – Recenzja
„Osobliwość” to film, który trochę znikąd wszedł na Netflixa. Co może trochę dziwić, bo film dostał masę nominacji do nagród na wyspach Brytyjskich skąd pochodzi, a w rolę główną wciela się jedna z najbardziej lubianych aktorek na świecie Florence Pugh.
Czytaj dalej Osobliwość – Recenzja
Hirokazu Koreeda to jeden z moich ulubionych obecnych azjatyckich twórców. „Jak Ojciec i Syn” czy „Nasza Młodsza Sistra” to cudowne wholsome brutalne historie o trudnych relacjach, tak samo, jak jego poprzedni film, za który w końcu dostał nagrodę w Cannes, czyli „Złodziejaszki”. Reżyser o bardzo konkretnym stylu nie zaskakuje i dowozi kolejne takie dzieło.
Czytaj dalej Baby Broker – Recenzja
Pamiętacie świetny film, jakim był „1917” sprzed kilku lat? Oj dawno nie widziałem jednego dzieła tak inspirującego drugie w tak krótkim czasie.. i to w pozytywnym kontekście.
Czytaj dalej Na zachodzie bez zmian – Recencja
Zakończył się właśnie 38 Warszawski Festiwal Filmowy, dla mnie piąta edycja, w której uczestniczyłem, a zarazem szczególna, bo pierwsza, w której uczestniczyłem jako mieszkaniec stolicy.
Czytaj dalej Warszawski Festiwal Filmowy 2022
Festiwal w Berlinie przyzwyczai nas do dość mocno upolitycznionego kina w ostatnich latach, które nie rzadko podnosi tematy trudne społecznie. Nie inaczej jest w przypadku tegorocznego zwycięzcy, choć w nowym dziele Carla Simón stawia dużo bardziej na tematy rodziny.
Czytaj dalej Alcarràs – Recenzja
W recenzji filmu „Broad Peak” pisałem ze Polska nie doczekała się jeszcze udanej Netflixowej produkcji, a tu na Horyzoncie pojawił się bardzo ciekawy kandydat, żeby to zmienić.
Czytaj dalej Wielka Woda – Recenzja
Xawery Żuławski to jeden z najciekawszych Polskich reżyserów. „Wojna polsko-ruska” czy „Mowa ptaków” to niemal dwa skrajne filmy, a do tego masa produkcji telewizyjnych i teraz „Apokawixa”, czyli kino gatunkowe, które od jakiegoś czasu zaczęło się pojawiać w Polsce, ale chyba nigdy wcześniej w tej skali.
Czytaj dalej Apokawixa – Recenzja